ارز جهانی ارزی است که برای تجارت در سراسر جهان پذیرفته می شود برخی از ارزها در سطح جهانی پذیرفته شده اند و بیشتر آنها در سطح بین المللی معامله می شوند. محبوب ترین آنها دلار آمریکا، یورو و ین هستند. اکثر فعالان بازار از این ارزها به عنوان ارزهای ذخیره استفاده می کنند.

بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول (IMF)، دلار آمریکا محبوب ترین ارز در جهان است. این ارز در سه ماهه چهارم سال 2019 بیش از 60 درصد از کل ذخایر ارزی شناخته شده بانک های مرکزی جهان را به خود اختصاص داده است. این امر دلار را به ارز ذخیره جهانی تبدیل کرد.

نزدیکترین واحد ارزی از نظر ارزش معاملاتی به دلار، یورو اتحادیه اروپا است که 20 درصد از ذخایر خارجی شناسایی شده بانک مرکزی را تشکیل می دهد. اگرچه این ارز به دلیل بحران منطقه یورو از نظر سیاسی و اقتصادی آسیب دیده است، اما همچنان حجم معاملات بالایی دارد. تا انتها با صرافی ایرانی همراه باشید.

دلار آمریکا قوی ترین ارز دنیاست!

قدرت اقتصادی آمریکا مهمترین حامی دلار است. در سال 2018، سرمایه در گردش ایالات متحده 1671 میلیارد بود. گفته می شود نیمی از این مقدار خارج از ایالات متحده است. بسیاری از اسکناس های دلاری در کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق و آمریکای لاتین معامله می شوند و به عنوان پول مطمئن برای معاملات روزمره استفاده می شوند.

در بازار فارکس، حدود 90 درصد از معاملات بر اساس دلار است. در نتیجه بانک های خارجی برای انجام کار به دلارهای زیادی نیاز دارند. این امر در بحران مالی سال 2008 مشهود بود. بانک های غیرآمریکایی 27 تریلیون دلار بدهی بین المللی به ارزهای خارجی داشتند. از این میزان، 18 تریلیون دلار بر اساس دلار آمریکا بوده است. در نتیجه، فدرال رزرو مجبور شد راه های مبادله دلار را افزایش دهد. این تنها راه برای جلوگیری از تمام شدن دلار بانک های جهانی بود.
برای اطلاع از قیمت دلار آمریکا کلیک کنید.
بحران مالی منجر به استفاده بیشتر از دلار شد. در سال 2018، بانک‌های آلمان، فرانسه و بریتانیا بدهی‌های دلاری بیشتری نسبت به این بانک‌ها داشتند. علاوه بر این، مقررات بانکی طراحی شده برای جلوگیری از بحران مشابه، دلار را کمیاب کرد و فدرال رزرو نرخ بهره را افزایش داد. این امر با کاهش عرضه دلار باعث افزایش هزینه های استقراض می شود.

دلار قوی باعث شده است که دولت ها مایل به نجات باشند. دولت ها پول مورد نیاز خود را از نقل و انتقالات بین المللی خود دریافت می کنند. همچنین تجار داخلی و گردشگران خارجی ارز به کشور مقصد می آورند.

چرا دلار یک ارز ذخیره جهانی است؟

سیستم مدیریت پولی برتون وودز در سال 1944 دلار را به موقعیت فعلی خود رساند. پیش از آن، اکثر کشورها ارزهای محلی را بر اساس طلا معامله می کردند. دولت‌ها قول دادند که مردم می‌توانند هر زمان که به طلا نیاز داشتند، پول خود را با طلا مبادله کنند. کشورهای توسعه یافته جهان در نیوهمپشایر گرد هم آمدند تا همه ارزهای اصلی را به دلار آمریکا متصل کنند. در آن زمان، ایالات متحده دارای بزرگترین ذخایر طلا در جهان بود. این توافق به سایر کشورها اجازه می داد تا به جای طلا، ارزهای خود را بر مبنای دلار آمریکا قرار دهند.

در اوایل دهه 1970، کشورها سعی کردند دلار را با طلا جایگزین کنند، زیرا چاره ای جز مقابله با تورمی که با آن مواجه بودند نداشتند. رئیس جمهور نیکسون دستور داد تا دلار از استاندارد طلا جدا شود و از تخلیه طلای آمریکایی از فورت ناکس، یک پایگاه نظامی ایالات متحده که ذخایر طلای ایالات متحده را در خود جای داده بود، جلوگیری کرد.

چگونه سیستم برتون وودز جهان را تغییر داد؟

دوره تقریباً 30 ساله ای که در آن اقتصاد کشورهای بزرگ جهان توسط سیستم برتون وودز اداره می شد، اغلب به عنوان دوره ثبات نسبی و کنترل پولی نامیده می شود. با توجه به اینکه تقریباً 15 سال پس از کنفرانس برتون وودز در سال 1944، چندین سال طول کشید تا این سیستم به طور کامل کار کند و نشانه هایی از بی ثباتی ارز در این دوره وجود داشت، شاید قبل از آن زمان هیچ مشکل نسبی در ایجاد و چاپ پول وجود نداشت. . هنوز حل نشده برای سرپا نگه داشتن اقتصاد استفاده می شود. به طور کلی، به جای اینکه برتون وودز را به عنوان دوره ای از ثبات نسبی تلقی کنیم، دقیق تر است که آن را مرحله ای از گذار در نظر بگیریم که نظم پولی بین المللی فعلی را آغاز کرد.